ДОЎГІ ШЛЯХ НА РАДАЎНІЦУ. Бадзяўкі

 Лепельскія бадзяўкі Блукач ды Скалаброд сабраліся на Радаўніцу памянуць продкаў. Шлях да месца іх вечнага спачыну блізкі – 18 кіламетраў. Аднак, каб пераасэнсаваць іх і сваё жыццё, бадзяўкі вырашылі прабегчыся сцяжынкамі, якімі хадзілі іх блізкія родныя і далёкія прашчуры.

 Без аніякіх клопатаў на іх сцежках лёгка быць сам-на-сам з роднымі, якіх страціў назаўсёды.

 Асабліва, калі тут шукаў баравікі з імі разам.

 За ваш спакой у лепшым свеце, дарагія Прускія і Шушкевічы!

 Дазвольце крыху пазабаўляцца – да змены сутак яшчэ далёка. Зараз пакажам нашае цяпельца такім, якім яно ёсць на самой справе.

 А зараз з таго ж месца сфатаграфуем агонь з фотаўспышкай. Ну і розніца!

 Вось і час нашага адбою надышоў.

 Да хуткага спаткання, родныя!

 Нарэшце раніца прагнала цемру.

 Але аднаму Блукачу сумна. Пойдзе будзіць Скалаброда.

 Паснедаць трэба грунтоўна. Падсмаленае сала не ўсе падабаюць. Таму паказваем, якім яно атрымліваецца, скваранае ў паперы.

 Але ў кожнага асабісты густ.

 Вось такімі скваркі выходзяць з паперы. Выбачаемся: пакуль Блукач дацягнуўся да камеры, дык паўскваркі ўжо адкусіў – не стрымаўся.

 А цяпер – бліжэй да справы.

 Вось і наша бацькаўшчына.

 З нашага маленства чакае нас дзядоўская хата.

 І замежныя родныя тут як тут.

 Зачакаліся нас ужо Дзяды.

 Прыміце ад нас сімвалічныя пачастункі.

 Дазвольце паказаць вас пайменна. Пачнем па часе, як вы тут пасяляліся. Здароў, дзед-прадзед Ільлюк! Памяць Блукача цябе ледзь захоўвае – занадта даўно развіталіся.

 Эх, татка ды дзед ты наш, навошта так рана пакінуў сіротамі дзяцей сваіх?

 Памятае Блукач, баба-прабаба Ганна, як ты яго справядліва выхоўвала дубцом бярозавым.

 Ты ўсіх пляменнікаў малых даглядзела, гаротная цётка-баба Нінка. Дзякуй  табе!

 А ты, мамка-баба, пажыла б болей, каб не задушыла сябе нарыхтоўкай сена каровам.

 Будзем спадзявацца, сястра-цётка Аня, што не хутка нам давядзецца пасяліцца побач з нашымі Дзядамі.

 Але ж і Васька, брат-дзядзька наш, зусім не збіраўся на гэтую Лысую гару, аднак лёс загнаў яго сюды раней за ўсіх нас, на памінкі прыбыўшых.

 Дык памяніце ж усіх іх паводле традыцыі, Блукач, Скалаброд, Цярэнці, Галя, Аня.

 Да пабачэння, нашыя родныя, жывыя і мёртвыя!

 А нас чакае шлях недалёкі.

 Спадзяёмся, што ён не стане такім доўгім, бы сюды.

17 красавіка 2018 году.