ВОЯЖ ПО ЛЕСНЫМ ЗАБЕГАЛОВКАМ ТИПА «ПЕНЬ-КОЛОДА». Валацуга

Блукач, на фота такі вялізарны радыёпрыёмнік, што можна падумаць, ты скора і тэлевізар у лес пацягнеш.

Марцiн Марцiн, падколка не прымаецца з прычыны няведання табой беларускага радыёэфіру. Прыёмнікі такога памеру бяруць адзіную цэнтральную беларускую радыёстанцыю і мноства FM-станцый, увесь рэпертуар якіх складаецца з песняў на незразумелых мовах. Прыёмнікі меншага памеру, падобнымі якім хварсілі савецкія дзеці, цяпер не бяруць нічога па-за межамі абласных цэнтраў і сталіцы. Кароткія і сярэднія хвалі, якія даносілі дзясяткі радыёстанцыяў, у тым ліку і славуты "Маяк", даўным-даўно ліквідаваныя:

Валацуга. А гэту шашлычницу (велизарны жалезны яшчык што на снезе), ТЫ З САБОЙ ПРЫНЁС ?

Микола Паравоз, падколка прымаецца. Стацыянарную шашлычніцу Блукач ведаў загадзя.

Микола Паравоз, Блукач толькі кірпічы прынёс пад шашлычніцу, каб меней нагібацца над ёй.

Блукач ВАЛАЦУЖНЫ, а Наяду, што пад маніторам разлеглася, сам з´ваяў і расфарбаваў?

Марцiн Марцiн, не, у Блукача на тое рук не хапіла б, бо яны растуць з вядомага месца. Наяду яшчэ ў пачатку веку прывёз з Нямеччыны і падарыў яму калега Васька. Ведаў густ таго, таму і не памыліўся з выбарам сувеніру:

Блукач ВАЛАЦУЖНЫ, нешта яна абшарпаная, напэўна ты яе перыядычна лапаеш.

Несцерка, стаіць пад маніторам. Лапаю, бо падабаецца.