Звесткі аб аўтары глядзець тут.
Жыла сямейная пара Буслоў на воданапорнай вежы ў канцы вуліцы Кветкавай.
Надакучыла птушкам будзённае каханне ў родным гняздзе. Паляцеў Бусел шукаць месца для больш экзатычных інтымных стасункаў на прыродзе. Знайшоў зручны прыстанак на сярэдняй пляцоўцы электрычнага слупа над падстанцыяй у тупіку той жа вуліцы.
Сеў на ізалятары, пачаў выклікаць клёкатам жонку. Прыляцела яна. Удвох радасна заклекаталі, яна юрліва замахала крыламі, дакранулася да фазавага проваду і была імгненна забіта токам. Цела птушкі гучна чмякнулася аб дол.
Ашаломлены муж узляцеў, зрабіў пару паветраных колаў над месцам смерці жонкі і паляцеў у апусцелае гняздо. Доўга жалобна курлыкаў асірацелы ўдавец.
Пачула яго самотныя енкі бусліная ўдава, якая таксама нядаўна пахавала мужа, прыляцела да суседа-самотніка, каб суцешыць.
Адразу кінулася цалавацца. Але верны муж адхінуў дзюбу.
Аднак дама настойліва патрабавала збліжэння, даказвала, што гора так хутчэй забудзецца. Тады ўдавец замахаў крыламі і спіхнуў нахабніцу з вежы - цела ж жонкі яшчэ не астыла, а яна са сваім каханнем лезе.
Усю гэтую бусліную трагедыю назіраў Валацуга. Ён прасякнуўся бусліным горам. Пашкадаваў і Бусліху-ўдаву, якая таксама гаравала і хацела разам з Буслам-удаўцом хутчэй забыцца на паасобныя трагедыі, згладзіць пакуты ў экстазе кахання. І накіраваўся бадзяка ў эпіцэнтр трагічнага здарэння. Забітая токам Бусліха ляжала ў траве.
Выкапаў яму непадалёк, каб пахаваць небараку. Даводзілася абібоку бачыць мноства загінулых галубоў, варон, сарок, вераб´ёў, катоў, сабак, вожыкаў... Неяк абыякава адносіўся да іх смерці, хоць у нейкай ступені было шкада жывых істот. А тут такая маркота насунулася, быццам чалавека хавае.
І не проста чалавека, а блізкага родзіча - настолькі смутак запаланіў свядомасць.
Кінуў зверху тры жмені зямлі ды ўзяўся засыпаць яму.
Ну вось і ўсё. Пахавальны працэс птушкі, прычынай смерці якой стала каханне, завершаны.
А Бусла на воданапорнай вежы не стала.
Можа з гора скончыў жыццё самагубствам? Ці ў прымакі падаўся? Можна зразумець і тое, і тое - такое жыццё чалавечае. Што гэта Валацуга загаворвацца пачаў? Зусім забыўся, што пра птушак піша.
5 ліпеня 2021 году.
НРАВИТСЯ 8 |
СУПЕР |
ХА-ХА |
УХ ТЫ! |
СОЧУВСТВУЮ 4 |
Лучший комментарий
Микола Паравоз, бусліная трагедыя мае працяг.
Пасля смерці Бусліхі Бусел пагараваў-пагараваў дый пусціў на вежу Бусліху-ўдаву.
Нацешылася новая сямейная пара гарачым каханнем дый узялася сям"ю множыць.
Нарадзілася ў іх некалькі блізнятак.
Пры добрым доглядзе адужала малышня.
Пачалі птушаняткі спрабаваць лятаць ад краю да краю купала вежы.
Бацькі сталі давяраць птушаняткам адным заставацца ў гняздзе, а самі на пару ўзяліся ежу ім здабываць, каб лепш харчаваліся ды моцы набіраліся на палёт у вырай.
Валацуга 1 Слов нет ! Цудовна ! ЗдОрово! Восхищён !!!
Этож сколько часов пришлось просидеть, прождать, чтоб сделать такие кадры? (Имею ввиду на башне).
Микола Паравоз, нават не дзеля рэпартажу цікаваў у засадзе - самаму было цікава назіраць за прыродай. Ну, а працэс пахавання здымаў мой кол-аператар.
Валодзя ! Я мяркеую, Што ня тольки, гэты 4ы здымка (вежы) , ды и яшчо ты наснивау, дык пакажы их!? (Маю на увазе башню).
Мне здаецца, гэтки рэпартаж можна паказваць на усю Р.Б. , ды и навогул на усё прастранства былога ссср.!!!
Микола Паравоз, бусліная трагедыя мае працяг.
Пасля смерці Бусліхі Бусел пагараваў-пагараваў дый пусціў на вежу Бусліху-ўдаву.
Нацешылася новая сямейная пара гарачым каханнем дый узялася сям"ю множыць.
Нарадзілася ў іх некалькі блізнятак.
Пры добрым доглядзе адужала малышня.
Пачалі птушаняткі спрабаваць лятаць ад краю да краю купала вежы.
Бацькі сталі давяраць птушаняткам адным заставацца ў гняздзе, а самі на пару ўзяліся ежу ім здабываць, каб лепш харчаваліся ды моцы набіраліся на палёт у вырай.
Ну, дык вось, Личу, гэта самая цикавая з усих тваих "рэпартажау".
Хотя!
А хто прайшоу Лепельскае возера уздоуж.????
А, хто прайшу ---лепельским район па яго перыметру?
Тольки нейкия "нестерки" узбудуражваюць.
А хай бы яны зрабили "кругаварот" вакол Лепеля !!!!
А то БРЕХАЦЬ, БРЕХАЦЬ, пока язык не адвапицца !!!
Валацуга ! Дадай гэты "репартаж" у усёмирную рэдаккцию !!!
Барыс ! А гэта песня мяне узрушала !
Хоць не аднойчы яе чуу, але зараз ---успачывау !!!
Дзякуй !!!
Д
Микола Паравоз, твой адзін пост паўтарыўся тройчы, дык я два паўторы прыбраў. Дзякую за ацэнку, але я ж узорны лайдак, таму лянуюся кудысьці далей прасоўваць рэпартаж аб буслінай трагедыі. Зрабіў яго выключна дзеля маіх шчырых чытачоў. Няхай ведаюць, што і жывёлы маюць чалавечыя пачуцці. Напісаўшы гэтыя радкі, узгадаў, як аднойчы археолаг Максім Чарняўскі распавядаў лясной аўдыторыі слухачоў пра жыццё людзей да нашай эры на Прыгожай верацяі і ва ўрочышчы Дубавец паблізу Верабак. Казаў ён прыкладна так:
- Тыя далёкія людзі мыслілі так, як і мы цяпер. Яны так кахалі, так марылі, так любаваліся прыродай.
Дадам ад сябе: так паводзяць сябе і браты нашыя меншыя - звяры і птушкі.
Валацуга ! Ты не лайдак, ты працауник !
И ня тое што ПРАШУ, а ПАТРАБУЮ, прасоввай далей !!!!!!!!!!!!!!!
Микола Паравоз, дык жа Блукач - абібок, бы той Ямеля-дурань (не сайтны, а казачны) лянуецца з печы злезці. Сёння ўсё ж злез, каб за карысную справу ўзяцца. Што з гэтага атрымалася, глядзіце заўтра ў новым ФотаФіку.