Сведения об авторе и начало здесь, предыдущее письмо - здесь.
8/XI-1944 г. Здравствуйте, дорогая мамаша и сёстры Оля и Нина. Посылаю Вам свой красноармейский привет. Во первых строках своего письма уведомляю Вас, что я жив и здоров, чего и Вам желаю в вашей жизни. В прошлом письме я Вам писал, что меня из госпиталя уже выписали.
Все эти дни я находился в дороге. Сейчас я уже прибыл на место, куда и нужно было.
Сейчас, чтобы написать письмо, я зашёл в квартиру к одному литовцу. Квартира такая маленькая, что повернуться негде. Обстановка очень плохая - у нас в деревне никто так не жил, как он живёт.
Сейчас здесь очень плохая погода. Почти каждый день дожди и дожди. Очень скверная осень.
Оля, напишешь, когда пришлю адрес, как ты учишься - хорошо или плохо. Напиши, как вы гуляли праздник октября. Учись только на «хорошо» и «отлично».
Ну, затем до свидания.
Остаюсь жив и здоров, чего и Вам желаю.
Прусский.
Переписано в 2015 году.
НРАВИТСЯ |
СУПЕР |
ХА-ХА |
УХ ТЫ! |
СОЧУВСТВУЮ |
Блукач, какова судьба папаши, Мозго Павлика Макарова, Гришки Микитова, Павлика, Миши Ирининого, Коли, упомянутых в письмах ?
Марцін, я ў захапленні ад тваёй увагі да майго блогу. Аднак прашу не правакаваць мяне на далейшую тытанічную дармовую працу - адказваць на твае пытанні належным чынам, бо гэта будзе цэлая эпапея. У двух словах: Паўлік Мазго вылекаваўся ад наступстваў ранення на Урале, і пакінуты даслужваць пры шпіталі яго начальнікам-беларусам, пасля звальнення ў запас узначальваў смолзавод у Гадзіўлі, гадоў пад 10 таму назад знік, знойдзены праз паўгода ў Эсе пад Гадзіўлянскім мостам. Пра Грышку Мікітавага не ведаю. Міша Ірынін жыў у Нарыльску, мяркуючы па ўзросце - яго ўжо няма. На хаду не ўзгадаю, каб у трохкутніках фігураваў Коля. Бацька Васіля Прускага, Іллюк Прускі, пасля вызвалення Лепельшчыны быў мабілізаваны на фронт, аднак зусім хутка камісаваны як інвалід (у Першую сусветную вайну нанюхаўся ў акопах газу фасгену ці іпрыту), пасля вайны знаходзіўся на другой групе інваліднасці, няньчыў мяне малога, памёр ад сухотаў у 1955 годзе. Брата франтавіка Васіля, партызана Мішку Прускага, расшматала мінамётная міна на агародзе ва ўшацкай вёсцы Двор Жары падчас прарыву з блакады партызанаў, занесены ў спіс загінулых прарыўшчыкаў на мемарычльным комплексе "Прарыў", захаваўся здымак Мішкі.
Блукач дзякую. Васіль пытаўся пра Колю ці не Ірынінага, брата Мішы? ( першы ці другі трохкутнік).
Падобна на тое, што Коля сапраўды брат Мішкі і сын Ірыны Пыцько. Не чуў пра Колю.
У Ирыны Пытько не было сына Коли. Миша умер у Нарильску от болезни в 70 году приблизительно. У Мишы был брат Иван но не Коля и две сестры Татьяна и Евдокея.
Луіс, дзякуй за інфармацыю. Мне гэта цікава.